POŻEGNANIE ZIMY WE WRZĘPI

„Cała sprawa Marzanny dawnych czasów sięga
I niejeden kronikarz pisał o tym w księgach
Że bogini Marzanna była niegdyś czczona
Na ziemiach, gdzie mieszkały słowiańskie plemiona
Marzanna – symbol zimy, bogini zła i zimna…
Ludzie tęskniąc do ciepła, chcąc wiosnę przyśpieszyć
Gdy spływały lody – Srogą zimę Marzannę wrzucali do wody.
Stąd bierze swój początek – panowie i panny,
Piękny zwyczaj ludowy – topienie Marzanny”.

Starając się pamiętać o naszych ludowych zwyczajach grupa dzieci z oddziału przedszkolnego wyczarowała gałgankową marzannę – symbol zimy. Przedszkolaki ozdobiły ją według własnej inwencji kolorową bibułą i wstążeczkami. Gdy już była gotowa – wesołym, barwnym korowodem rozpoczęły marsz ku wiośnie. Aby tradycji stało się zadość dzieci głośno recytowały wiersz pt. „Utopimy marzannę” i śpiewały: „Żegnaj Zimo, uciekaj…”. Trochę było żal ją topić, ale czas, by panowała już wiosna…

Wracając z gałązkami ozdobionymi zielonymi paskami bibuły symbolizującymi gaik szukaliśmy wiosny. Poszukiwaniom towarzyszyło motto: „Ten kto ma oczy i uszy otwarte jest znakomitym obserwatorem- ujrzy wiosnę, usłyszy ją i poczuje”. A wiosnę spotkaliśmy już w naszych ogródkach. Zachwyciły nas piękne krokusy, słoneczna pogodna i dźwięczny śpiew ptaków.
/M. Klich/
Skip to content